Mag mijn ex-partner zomaar verhuizen met de kinderen?

Vaak worden in het kader van een echtscheiding, dezelfde of vergelijkbare vragen gesteld. In deze reeks artikelen “De meest gestelde vragen in het kader van een echtscheiding” beantwoorden de familierecht advocaten van TEN een aantal van deze vragen.

Vraag:

Mag mijn ex zomaar verhuizen met de kinderen?

Antwoord:

Het antwoord op deze vraag is in de meeste gevallen “Nee”.

Waarom mag de andere ouder niet zomaar met de kinderen verhuizen?

De achtergrond van deze vraag is natuurlijk dat twee partners een relatie hebben gehad op basis van een huwelijk of geregistreerd partnerschap of een samenwoningsrelatie.

Gehuwden en geregistreerd partners hebben van rechtswege, dus zonder dat daar een handeling voor nodig is, het gezamenlijk ouderlijk gezag over de minderjarige kinderen die in het huwelijk of geregistreerd partnerschap zijn geboren.

Samenwoners hebben alleen dan gezamenlijk ouderlijk gezag als het minderjarig kind is erkend waarna zij gezamenlijk het gezag hebben geregeld via de rechtbank. Voor meer informatie over het ouderlijk gezag en de aanvraag daarvan, klikt u hier.

Verhuizen met kinderen met gezamenlijk gezag

Bij gezamenlijk gezag moet de andere ouder om toestemming worden gevraagd, ook als het maar om enkele kilometers gaat.

Wordt de toestemming niet gegeven dan is er de mogelijkheid tot het indienen van een verzoekschrift via een advocaat bij de rechtbank.

De rechter dient als uitgangspunt te nemen dat er een recht op verhuizen is en daarmee de mogelijkheid een nieuw leven elders op te bouwen en dient niet enkel het belang van de kinderen te wegen maar de belangen van alle betrokkenen.

De rechter toetst het verzoek aan een aantal criteria:

• De noodzaak om te verhuizen.
• De mate waarin de verhuizing is voorbereid en doordacht.
• De geboden alternatieven en maatregelen om de gevolgen te compenseren.
• De mate waarin ouders (overigens) kunnen communiceren en overleggen.
• De rechten van de andere ouder op contact met de kinderen in de eigen vertrouwde omgeving.
• De verdeling van de zorgtaken en de continuïteit van de zorg vergeleken met de “nieuwe “ situatie.
• De leeftijd van de kinderen ( mening vanaf 12 jaar, hoe is het geworteld).
• Extra kosten van de omgang na de verhuizing.

In de rechtspraak is een heel wisselend beeld ten aanzien van de uitkomst van procedures te zien. Dat maakt een prognose voor het resultaat van dergelijke procedures lastig.

Het is belangrijk om allereerst te proberen hierin als ouders zelf de regie proberen te houden door mediation of met de advocaten een andere vorm van overleg te zoeken. Als een procedure onvermijdelijk is, is het belangrijk om “zorgvuldig” te procederen door echt alle omstandigheden volledig en helder naar voren te brengen: dat kan echt het verschil in het resultaat maken.

Door het Coronavirus lijkt de noodzaak tot verhuizing in het algemeen te zijn  toegenomen. Het Gerechtshof Amsterdam heeft op 20 april van dit jaar in een zaak vervangende toestemming gegeven aan een moeder om met een kind te verhuizen naar een andere plaats (40 autominuten van de vader vandaan) en het kind daar op school in te schrijven. De noodzaak voor deze verhuizing stond voor het Hof vast. De uitbraak van COVID-19 heeft de huisvestingssituatie nijpender gemaakt, nu de moeder en haar partner genoodzaakt zijn thuis te werken en daar twee werkplekken gecreëerd moesten worden. Met  de moeder ging het Hof ervan uit dat thuiswerken ook na de pandemie steeds meer de norm zal zijn, zoals ook de werkgever van de nieuwe partner van de vrouw in een e-mail heeft bevestigd.

Verhuizen met kinderen bij eenhoofdig gezag

De hoofdregel is in dit geval dat de ouder die het gezag alleen uitoefent zelf de beslissingen over de kinderen mag nemen en dus in het algemeen geen toestemming van de niet gezaghebbende ouder nodig heeft om te verhuizen. Deze ouder moet wel worden geraadpleegd.

Ook hier kan het oordeel uiteindelijk anders zijn namelijk wanneer de verhuizing de omgang met de andere ouder ernstig belemmert of zelfs onmogelijk maakt.

De invulling van deze situatie is natuurlijk afhankelijk van de concrete omstandigheden zoals de vraag of het een buitenlandse verhuizing betreft maar zeker ook de wijze waar op de omgangsregeling vorm heeft.

In de meeste gevallen waarin kinderen met beide ouders frequent contact hebben is tevens sprake van gezamenlijk ouderlijk gezag. Dat hoeft evenwel niet altijd zo te zijn: het komt voor dat de formalisering van hetgeen ouders in hun samenleving voor ogen stond nooit heeft plaatsgevonden.

De invloed van een ouderschapsplan

In een ouderschapsplan leggen ouders de regeling voor hun kinderen na hun scheiding vast.

In veel gevallen is een “verhuisregeling” daar onderdeel van (niet verhuizen of slechts binnen een bepaald aantal kilometers of straal).

Het spreekt voor zich dat hetgeen ouders hebben afgesproken een rol speelt bij een verzoek om vervangende toestemming om te verhuizen (in afwijking van hetgeen in het ouderschapsplan was overeen gekomen) te krijgen.

De ouder die wil verhuizen zal aannemelijk moeten maken waarom hij of zij niet meer aan deze eerdere afspraak kan worden gehouden en/of dat tevens ook niet langer in het belang van de kinderen is en vervolgens aan de hand van genoemde criteria zijn of haar verzoek moeten onderbouwen.

De invloed van eerder verleende toestemming

Het komt voor dat een ouder in een echtscheidingsconvenant toestemming aan de andere ouder verleent te mogen verhuizen. De ouder die de eerder verleende toestemming heeft gegeven kan bij een verhuizing daarop terugkomen door aan te voeren dat door een verandering van omstandigheden verhuizing niet in het belang van de kinderen is, zodat hij of zij niet aan die toestemming kan worden gehouden. De rechter dient in de afweging ook deze argumenten mee te nemen. De verhuizende ouder dient te beseffen dat de eerder verleende toestemming dus niet per definitie een “vrijbrief” is. Ook in een dergelijk geval is het dus geraden toch als een “update” toestemming te vragen.

Consequenties wanneer u met de kinderen verhuist zonder toestemming van de andere ouder

Het meest verstrekkende gevolg van een beslissing waarin geen toestemming om te verhuizen wordt gegeven is die waarin moet worden terug verhuisd en bij het niet nakomen van die verplichting de rechter bepaalt dat het hoofdverblijf van de kinderen bij de andere ouder zal zijn.

Dat betekent dus een verhuizing van de kinderen naar de andere ouder.

Conclusie

De conclusie van de vraag ‘Mag ex zomaar verhuizen met kinderen?’  is als volgt. Vraag elkaar toestemming om met minderjarige kinderen te verhuizen voordat de verhuizing een feit is zeker bij gezamenlijk gezag maar onder omstandigheden ook bij eenhoofdig gezag.

Mocht u naar aanleiding van vorenstaande vragen hebben of samen als ouders met mij willen praten hoe het verschil van mening tussen u beiden zou kunnen worden opgelost neemt u dan gerust contact met mij op.

Dat zelfde geldt ook als u liever niet samen komt maar bijvoorbeeld de voorkeur geeft aan een oplossing met ieder uw eigen advocaat in een zogenaamd vieroverleg.

Heeft u ook een vraag en wilt u die graag terugzien in de volgende ‘De meest gestelde vragen in het kader van de echtscheiding’, laat het ons dan weten!